Βαρύγδουποι τίτλοι, κενό περιεχόμενο. Αυτή είναι η ιντερνετική δημοσιογραφία του σήμερα. Σαν την γκόμενα των ονείρων σου που γνωρίζεις εκστασιασμένος ένα βράδυ σε κάποιο bar (ή όπου αλλού), αλλά όταν διαπιστώσεις ότι η ψεύτικη βλεφαρίδα δεν μπορεί να σου κάνει πλέον… αέρα και πως το μέσα της είναι τόσο fake όσο και το έξω της, ξενερώνεις. Αυτό ήταν.
«ΣΟΚ!», «Δεν θα πιστεύετε», «Θα σας φύγει το κλαπέτο» μέχρι και το θεϊκά… γελοίο που διάβασα πρόσφατα «Ωδή στο πέος». Και όλα αυτά φυσικά κατά πλειοψηφία να συνοδεύονται από γραμμές που έχουν να πουν το απόλυτο… τίποτα. Φυσικά το ποιος παίρνει τις αποφάσεις για αυτούς τους τίτλους ή το ποιος φταίει για όλο αυτό το trash πανηγυράκι της (παρα)πληροφόρησης σηκώνει μεγάλη κουβέντα, η οποία δεν αναλύεται σε λίγες γραμμές.
Τότε σκέφτομαι: Άραγε αν αρχίσω να γράφω για την «ωδή στο μαλάκα» ή την «ωδή στην πορδή» τα κλικς που θα έρθουν θα φέρουν διαφήμιση; Θα δημιουργηθεί έτσι μια νέα “influential” τάση ή θα μας πετάνε ντομάτες;
Ο αναγνώστης ξέρει τι διαβάζει (;) Όλοι είμαστε αναγνώστες ασχέτως από τη δουλειά που κάνουμε, από το αν διαμορφώνουμε τις τάσεις, τις ακολουθούμε ή όχι. Το ίδιο ισχύει για όλα τα πράγματα στη ζωή.
Α ναι… για όσους δεν το ξέρουν, αυτή είναι η σημερινή τάση. Να είσαι influencer. Να πουλάς «αέρα» δηλαδή και να βγάζεις λεφτά.
Αγοράζεις μερικούς followers, πετάς λίγο κώλο, λίγο βυζί έξω και αυτό ήταν! Όλα τα sites θα γράφουν μετά «δείτε το τούμπανο», «κόλαση!», «εγκεφαλικό» και το story συνεχίζει με grande καριέρα στα social media και τις διαφημίσεις να πέφτουν βροχή. Tόσο εύκολα;
Θες να μπεις στη showbiz αλλά δεν ξέρεις πώς; Δήλωσε συμμετοχή σε ένα τηλεπαιχνίδι. Είσαι ξεπεσμένος σταρ (μη χέσω) που είσαι στα αζήτητα εδώ και καιρό; Δεν πειράζει! Πήγαινε σε ένα τηλεπαιχνίδι.
Άλλωστε, ποιος χέστηκε να κάτσει να ψάξει ποιος είσαι, από που ήρθες, τι σπούδασες, τι ξέρεις, τι δεν ξέρεις; Κονέ έχεις; Αgenda έχεις; Τα πετάς όλα έξω; Αυτά μετράνε.
Ό,τι δηλώσεις είσαι στην Ελλάδα του σήμερα. Μην φοβάσαι, κανείς δεν θα ψάξει για αποδείξεις…
CEO-Founder πλέον είναι και η κυρία Τασία που πουλάει εσώρουχα ή μια φαντασμένη blogger που γράφει για μανό και για κρέμες. Ποιος Steve Jobs τώρα…
Μαγκιά τους, μπορεί να πει κάποιος; Μα φυσικά, αυτό επιτάσσει το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Να γίνεσαι “μάγκας” από το τίποτα.
Θες να πλασάρεις τον εαυτό σου ως δήθεν σούπερ και τρανό και να λες ιστορίες για αγρίους; Κάντο! Ποιος θα σε αμφισβητήσει άλλωστε; Κι αν το κάνει είναι… κομπλεξικός. Αυτό είναι, ναι! Άποψη παιδιού α’ γυμνασίου με επιχειρήματα κατευθείαν από τη χέστρα.
Θες να γίνεις entrepreneur και να αλλάξεις τούτο τον μάταιο κόσμο αλλά ξέμεινες από ιδέες; Who gives a fuck? Νοίκιασε μια τρύπα, βάλε πέντε σαπιοέπιπλα μέσα, πούλα και λίγο δήθεν αισθητική-culture-ξέρω-γω- και ονόμασέ το «Στο μυαλό του κυρίου Παπαρίδη». Ναι, όντως αυτό το quirky έλειπε από το αθηναϊκό nightlife για να βγούμε να πιούμε και να περάσουμε καλά. Γιατί περνάμε καλά κι αυτό βγαίνει προς τα έξω…
Είσαι πανάσχετος στη δουλειά σου αλλά επειδή είσαι-γλύφτης-του- αφεντικού-ξέρω-γω ή επειδή διορίστηκες-κάποτε-με-ένα-τενεκέ-λάδι-στο-δημόσιο-σιγά-το-πράγμα-μωρέ όλοι σου χτυπάνε την πλάτη και σου λένε…μπράβο!; Έτσι χωρίς λόγο! Χωρίς να έχεις καταφέρει και τίποτα μόνος σου!
Έλα μην κάνεις ότι σοκάρεσαι. Τα έχεις δει, τα έχεις ζήσει. Τα ζεις ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Παντού. Είτε περισσότερο, είτε λιγότερο.
Βαρέθηκες να βλέπεις τυπάκια δημοσιοσχετίστες- Pr (γελάει ο κόσμος) να σου το παίζουν δήθεν φίλοι; Ok, αν τους έχεις πάρει χαμπάρι, είσαι σε καλό δρόμο.
Βρίσκεσαι σε μια φάση ενδοσκόπησης και βαθύτερου νοήματος της ίδιας της ζωής σε στυλ που-πάω-τι-κάνω-τι-θα-γίνει-αύριο και φοβάσαι μήπως εμφανιστεί από το πουθενά κανένα ρακούν και πέσει στο κεφάλι σου;
Ξεκίνα κι εσύ τη φιλοσοφία του «τίποτα». Πούλα μούρη ενώ υπηρετείς το «τίποτα». Αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας σήμερα. Welcome to Greece my friend.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους που μπορεί από το πουθενά να έφθασαν ψηλά. Αυτοί είναι μια κατηγορία από μόνοι τους. Άλλωστε ο δρόμος προς την κορυφή δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Και ούτε όλα γίνονται πάντα νόμιμα…
Ο δρόμος από την κορυφή στον πάτο και το αντίστροφο, είναι πολύ κοντά.
“The world is yours” που λέει και ο φίλος, Tony Montana. “Don’t worry about my life, everything ain’t for everybody”.
Υ.Γ.
Αυτό το άρθρο μοναδικό σκοπό έχει να καταγράψει, να σατιρίσει, να αφυπνίσει. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που δεν «φωτογραφίζει» συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις.
Ο καθένας άλλωστε ταυτίζεται όχι πάντα για τους ίδιους λόγους.
.jpg)
Κωνσταντίνα Μπιτζήλου
