Έχει χαρακτηρισθεί ως μια από τις σπουδαιότερες ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου, κατακτώντας μια θέση στο φημισμένο National Film Registry (Εθνικό Αρχείο Ταινιών) των ΗΠΑ το 1994 και ως ένα από τα σημαντικότερα έργα της 7ης τέχνης, υποψήφιο για 4 βραβεία Όσκαρ και τιμώμενο με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών το 1976.
H χαρακτηριστική σκηνή μάλιστα, όπου ο μοναχικός ταξιτζής Τράβις Μπικλ (Ρόμπερτ Ντε Νίρο) προπονείται με το όπλο που έχει κρύψει στο μανίκι του παλτού του- ενώ στέκεται απέναντι από τον καθρέφτη του, τον οποίο φαντάζεται ως έναν από τους διεφθαρμένους ανθρώπους που περπατούν στους δρόμους της Νέας Υόρκης- έχει χαραχτεί στο μυαλό όλων.
Ο μονόλογος είχε ως εξής: «Faster than you, fucking son of a… Saw you coming you fucking… shitheel. I’m standing here; you make the move. You make the move. It’s your move… Don’t try it you fuck. You talkin’ to me? You talkin’ to me? You talkin’ to me? Then who the hell else are you talking… you talking to me? Well I’m the only one here. Who the fuck do you think you’re talking to?»
Aν και υπάρχουν πολλές θεωρίες για το πώς βγήκε η συγκεκριμένη ατάκα, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορτσέζε, ο Ντε Νίρο βασίστηκε στον μονόλογο του Μάρλον Μπράντο στην ταινία «Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια». Από την άλλη, ο ίδιος ο Ντε Νίρο είχε παραδεχτεί ότι μιμούνταν τον τρόπο με τον οποίο ο Bruce Springsteen μιλούσε με το κοινό του, σε διάφορες συναυλίες του στα 70s.
Ο «Ταξιτζής» έκανε πρεμιέρα το 1976 και εδραίωσε την καριέρα του Ρόμπερτ Ντε Nίρο, ο οποίος είχε μόλις κερδίσει το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για τη δεύτερη ταινία του «Νονού». Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο είχε περάσει πέντε βδομάδες ως ταξιτζής στη Νέα Υόρκη. Παρόλο που και τότε ήταν διάσημος, μόνο ένας πελάτης τον αναγνώρισε…
Η ταινία ωστόσο, βασίστηκε στην αληθινή ιστορία του Άρθουρ Μπρέμερ, ο οποίος έγινε γνωστός στην κοινή γνώμη, όταν αποπειράθηκε να δολοφονήσει το υποψήφιο Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόρτζ Γουάλας κατά τη διάρκεια προεκλογικής ομιλίας του το απόγευμα της 15ης Μαΐου 1972. Νωρίτερα είχε καταστρώσει σχέδια για να σκοτώσει τον Ρίτσαρντ Νίξον, κάτι που όμως απεδείχθη κάτι παραπάνω από ανέφικτο.
Ο Μπρέμερ- όπως άλλωστε και ο Ταξιτζής- ήταν ένας άνθρωπος με βαριά φορτισμένο ψυχικό κόσμο. Ο ντροπαλός χαρακτήρας του και η αδιάφορη ζωή του, έκρυβαν καλά τόνους οργής και απογοήτευσης. Δεν ήταν πολιτικοί οι λόγοι που τον ώθησαν στην πράξη αυτή. Ήξερε όμως πολύ καλά ότι μια τέτοια πράξη θα του έδινε το κοινωνικό στάτους που πάντα αναζητούσε. Θα τον ξεχώριζε από την μάζα έστω και με αυτόν τον τρόπο…
Η χαρακτηριστική σκηνή από την ταινία
Διάβασε ακόμα
10 ταινίες που οι γυναίκες δεν θα καταλάβουν ποτέ
5 υποψήφιοι “κατάσκοποι” που μπορούν να πάρουν τη θέση του James Bond
