H συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας με την αγορά τριών φρεγατών Belh@rra και έξι πολεμικών αεροσκαφών Rafale φαίνεται πως αποτελεί ένα mega deal για τη χώρα μας, αλλά όχι και για την κυβέρνηση του Μακρόν, η οποία έρχεται από ένα κάζο, μετά τη συμφωνία ΗΠΑ – Βρετανίας – Αυστραλίας.
Η ενίσχυση των εξοπλιστικών προγραμμάτων της χώρας έρχεται σε ένα χρονικό σημείο που τα πράγματα στη διεθνή κοινότητα έχουν ξεκινήσει να «γεννούν» περίεργες καταστάσεις οικονομικού πολέμου (βλ. ενέργεια, πετρέλαιο). Καταστάσεις που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον ακόμη περισσότερο, από τη στιγμή που οι επιπτώσεις όλων αυτών των παγκόσμιων εξελίξεων θα δυσκολέψουν τη διαβίωσή μας.
Στο ζουμί… Η Ελλάδα χρειαζόταν να χρεωθεί 3 δισ. ευρώ για να αγοράσει φρεγάτες και αερσκάφη από τους Γάλλους;
Ορισμένοι θα πουν «ναι» γιατί οι Τούρκοι δίπλα κάνουν ότι θέλουν σε Αιγαίο και αέρα και ήδη απ΄ ότι διαβάζουμε έχουν «σκάσει» με αυτή τη συμφωνία.
Yπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. Η πλευρά που ανήκει στην κοινωνία, στον κόσμο, σε αυτούς που κάθε μέρα αγωνιούν, παλεύουν για τα προς το ζειν και ελπίζουν μέρα με τη μέρα ότι κάποτε τα πράγματα θα φτιάξουν.
Είναι τα παιδιά και οι γονείς που περιμένουν μία καλύτερη Παιδεία, είναι οι εργαζόμενοι που περιμένουν καλύτερο εργασιακό περιβάλλον, μία αύξηση του βασικού μισθού, μια καλύτερη ζωή.
Κι εδώ έρχεται το ερώτημα… Μήπως μας έπιασαν κορόϊδα; Τα λέφτά είναι πολλά (Άρη) και οι ανάγκες των πολιτών της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα πολλές.
Οι απαντήσεις σίγουρα είναι αναρίθμητες. Κάποιοι θα πουν έπρεπε να ενισχυθούμε πολεμικά γιατί να μην έχουμε τον καθένα να διεκδικεί χώμα, νερό, και άερα από μας. Κάποιοι άλλοι θα λένε ότι «αντί να κοιτάξουμε τα στραβά μας στα εσωτερικά μας πάμε και αγοράζουμε πανάκριβα καράβια και αεροπλάνα…»
Ο χρόνος θα δείξει ποιο είναι το σωστό…
