Η αθυροστομία του ήταν το σήμα κατατεθέν του. Αιώνιος χαβαλές, με ατάκες διαχρονικές και ξεσπάσματα αγανάκτησης, κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς ηθοποιούς της “χρυσής” εποχής των 80s με τις αθάνατες βιντεοκασέτες.
Ο ελευθεριάζοντας λόγος του και η φυσικότητα των κινήσεων του ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν το κοινό. Έπαιξε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως “Καμικάζι αγάπη μου”, “Τροχονόμος Βαρβάρα”, “Τα Καμάκια”, “Βασικά καλησπέρα σας”, “Και ο Πρώτος ματάκιας”, “Τρελλός είμαι ό,τι θέλω κάνω”, “Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ”, “Μάντεψε τι κάνω τα βράδια”.
Στο μυαλό μας έχουν μείνει αρκετές από τις ατάκες που έχει πει σε διάφορους ρόλους του, όπως «Μανούλι, είσαι να τη βρούμε;», «Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος!» και «Κούλα με την κουλάρα σου!». Ήταν τότε που ο κόσμος είχε ανάγκη από μια γερή δόση γέλιου και αβίαστου χαβαλέ.
Εκτός, όμως, από απίστευτος κωμικός ηθοποιός ήταν και απίστευτα γυναικάς. Ο Στάθης Ψάλτης ήταν πολύ γενναιόδωρος με τις γυναίκες που είχε μαζί του. Τους έδινε αρκετή δόση από τη λάμψη του, το χιούμορ του και την προσωπικότητά του.
Έδωσε τη μάχη του με τον καρκίνο σαν σωστός μαχητής. Μπορεί να έχασε στο τέλος, κέρδισε όμως στις καρδιές του κοινού. Και το κοινό είναι ο πιο δύσκολος κριτής.
“Στη ζωή υπάρχουν πολλοί θάνατοι. Μικροί. Κι όταν είσαι νέος ένας μικρός θάνατος δεν είναι τίποτα, γιατί κοιτάζεις πολύ μακριά και ξεχνιέσαι. Όταν όμως μεγαλώνεις, και το πιο μακρινό σημείο που μπορείς να διακρίνεις είναι η μύτη σου, τότε ένας μικρός θάνατος μπορεί να σε τσακίσει”, είχε δηλώσει ο ίδιος το καλοκαίρι του 2007.
Δεν υπάρχουν και πολλά λόγια να πει κανείς για τον Στάθη Ψάλτη. Οι άφθονες στιγμές γέλιου που μας χάρισε όλα αυτά τα χρόνια θα μείνουν για πάντα αθάνατες στη μνήμη μας.
https://www.youtube.com/watch?v=VY53hN84IOo
