O Ferruccio Lamborghini “έφυγε” από τη ζωή σαν σήμερα, το 1993, στην πόλη Περούτζια της Ιταλίας.
‘Ηταν ο άνθρωπος που δημιούργησε τον αυτοκινητοβιομηχανικό κολοσσό που φέρει το όνομά του και που κόντραρε στα ίσα τη Ferrari με μεγάλη επιτυχία, προκαλώντας εντύπωση τόσο με εκείνη την κίνησή του, όσο και με τα εκπληκτικά μοντέλα που βγήκαν στην αγορά.
Γεννήθηκε το 1916 στη μικρή πόλη Renazzo di Cento από γονείς αγρότες όπου και βοηθούσε στη φάρμα.
Από μικρός λάτρευε την μηχανολογία, τα γρήγορα αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σπούδασε σε τεχνική σχολή κοντά στην Μπολόνια όπου έγινε γνωστή η ικανότητα του στις επιδιορθώσεις.
Το 1940 υπηρέτησε σαν μηχανικός στην Ρόδο για την ιταλική αεροπορία (Regia Aeronautica), το 1945 φυλακίστηκε όταν το νησί πέρασε σε βρετανική κατοχή με το τέλος του πολέμου, αργότερα παντρεύτηκε την γυναίκα που του χάρισε τον πρώτο του γιο (τον Antonio) η οποία όμως απεβίωσε στη διάρκεια της γέννας.
Το 1963 ήταν ορόσημο για τον Ferruccio Lamborghini ο οποίος έβλεπε το όνειρο του υλοποιείται μετά από πολλά χρόνια.
Μία ομάδα από έμπειρους μηχανικούς και ταλαντούχους σχεδιαστές -όπως οι Gian Dallara και Franco Scaglione- παρουσίασαν στα media την 350 GTV.
Εκ τότε η επωνυμία της ιταλικής φίρμας είναι συνδεδεμένη με την κατασκευή υπεραυτοκινήτων παρόλο που η πορεία της εταιρίας ξεκίνησε από την κατασκευή τρακτέρ.
Ο Ferruccio ήταν ένας πετυχημένος κατασκευαστής τρακτέρ ο οποίος συχνά επισκεπτόταν το Maranello για να επιδιορθώσει την Ferrari του που παρουσίαζε διάφορα μηχανικά προβλήματα, κυρίως στον συμπλέκτη (o ίδιος κατείχε αρκετά μοντέλα όπως Alfa Romeo, Lancia, Maserati, το 1958 απέκτησε την πρώτη του Ferrari, μία 250GT).
Φήμες λένε πως ο Ferruccio ανακάλυψε πως οι συμπλέκτες ήταν παρόμοιοι με αυτούς που χρησιμοποιούσε στα τρακτέρ ο ίδιος ζήτησε να δει από κοντά τον Enzo Ferrari αλλά ο τελευταίος τον αγνοούσε.
Όταν τελικά κατάφερε να συναντηθεί τότε του είπε: «Ferrari, τα αυτοκίνητα σου είναι σαράβαλα!». «Lamborghini, μπορεί να είσαι καλός στο να οδηγείς τρακτέρ αλλά ποτέ δεν θα μπορέσεις να κουμαντάρεις μία Ferrari» ήταν η απάντηση.
Για τον Enzo, τέτοιου είδους παράπονα ήταν συνηθισμένα αφού ο ίδιος έλεγε πως ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο, ειδικά όταν έχει αποκτήσει μία χειροποίητη Ferrari.
Αν όμως ο Enzo μπορούσε να διακρίνει την επιχειρηματική ικανότητα του Ferruccio ίσως και να τον στρατολογούσε στη δική του φίρμα αντί να δημιουργούσε αργότερα ένα από τους σημαντικότερους αντιπάλους του που αργότερα συνεργάστηκε με τον Giampaolo Dallara (πρώην μηχανικό στην Ferrari) για την κατασκευή V12 κινητήρα σε Lamborghini.
Η ειρωνική απάντηση του ήταν αυτή που πείσμωσε τον Ferruccio να προχωρήσει πέρα από την κατασκευή τρακτέρ για την οποία ήταν πάντα περήφανος.
Το 1974 το εργοστάσιο του Ferruccio με τα τρακτέρ μπήκε σε μεγάλες περιπέτειες όταν ακυρώθηκε τεράστια παραγγελία από χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Ο Lamborghini είχε κάνει επέκταση για να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση και δεν μπορούσε πια να συντηρήσει τη βιομηχανία του.
Παρά το γεγονός ότι η προσωπική του περιουσία δεν επλήγη, ο ίδιος αναγκάστηκε να πουλήσει ένα μεγάλο τμήμα των μετοχών του, με το εργοστάσιο να περνά τελικά λίγο αργότερα στον πλήρη έλεγχο της Fiat.
Στη δεκαετία του ’70, χωρίς την οικονομική ανάσα των τρακτέρ, η Lamborghini Automobili επιβίωσε χάρη στις πωλήσεις της Miura, η οποία έκανε κερδοφόρα τη φίρμα, στήνοντάς τη στα πόδια της.
Ο Ferruccio έχασε όμως το ενδιαφέρον του για τη μηχανοκίνητη περιπέτεια, βλέποντας τους καρπούς μιας ζωής να γκρεμίζονται από τη μια στιγμή στην άλλη.
Πούλησε λοιπόν προοδευτικά το μερίδιο που του είχε απομείνει στην εταιρία του σε Ελβετό επενδυτή και το 1973 αποσύρθηκε στο κτήμα του, ασχολούμενος πια με τους αμπελώνες του.
Παρά το γεγονός ότι είναι γνωστός για τα εξωφρενικά GT που φέρουν το όνομά του αλλά και τα εξίσου μνημειώδη τρακτέρ του, ο ίδιος ασχολήθηκε με πολλές ακόμα επιχειρηματικές περιπέτειες, όπως τις θερμάστρες, τον εξοπλισμό για κλιματιστικά σώματα και τα υδραυλικά συστήματα (Lamborghini Bruciatori), αλλά και την Lamborghini Oleodinamica.
Τελευταία δουλειά του πάντα αεικίνητου Ferruccio, το γήπεδο γκολφ που σχεδίασε ο ίδιος στο κτήμα του στην Ιταλία, σε ηλικία 75 ετών.
